แบตมินตัน…กับสังขารที่ร่วงโรย

Posted by: podjaa on: November 16, 2008

• In: กิจกรรมวันว่าง
• 1 Comment

เมื่อวานไป Memphis กับ Chung Yong, Aik Min และก็ Noriko มา โอ้ววว…เล่นแบตฯ มันไปหน่อย รวมๆ แล้วน่าจะเล่นเกิน 10 เกมเห็นจะได้ เพราะตั้งแต่ขับรถไปถึงตอนบ่ายโมงก็ไม่ได้พักแบบเต็มๆ จนกระทั่ง 5 โมงครึ่งเลย เช้านี้ตื่นมาก็เลยเมื่อยไปทั้งตัว ยกกระทะตอนทำกับข้าวเกือบจะไม่ไหวแหน่ะ….แก่แล้วไม่ค่อยเจียมสังขารก็แบบนี้แหล่ะ

แต่งานนี้ไม่รู้ Noriko จะระบมมากกว่าหรือเปล่า เพราะเธอเล่นเยอะมากแถมอยู่หลังซะเป็นส่วนใหญ่ แต่คงไม่เป็นไรมั้งสำหรับเด็กอายุ 19 แล้วก็ยังเป็นนักกีฬามหาวิทยาลัยของประเทศญี่ปุ่น แถมเล่นแบตมินตันมาตั้งแต่เด็ก คุยกับ Noriko เยอะมากประมาณว่าเม้าท์กันตลอดการเดินทางไปกลับก็อย่างน้อยเกือบ 4 ชั่วโมง ในใจก็อยากฝึกภาษาอังกฤษให้ Noriko ด้วย เพราะเค้ามาเรียนภาษาอังกฤษที่นี่แค่ 4 เดือน Noriko ก็เหมือนเด็กญี่ปุ่นทั่วไปที่จะค่อยข้างอายติ๊ดนึงแต่หลังจากคุยเป็นกันเองซักพักความอายทั้งหลายก็หายไป…ทีนี้ก็ใช้ทั้งภาษาอังกฤษ ภาษามือ ผสมกับดิกชั่นนารีญี่ปุ่น-อังกฤษเข้าช่วย คุยสนุกสนานกันไปตามๆ กัน

Noriko Toyotani นามสกุลอันนี้จำง่ายมากแบบว่าพูดครั้งเดียวจำได้เลยเพราะเหมือนกับรถโตโยต้า Noriko เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปี 2 ที่ญี่ปุ่นแต่พักเบรคมาเรียนภาษาอังกฤษที่นี่แล้วกลับไปเรียนหนังสือต่อที่ญี่ปุ่นตอนเดือนเมษายน เสียดายมากที่ Noriko ต้องกลับไป เพราะอยากให้เค้าอยู่ที่นี่นานๆ เพราะจะได้เล่นแบตฯ ด้วยกัน เพราะทั้ง Ole Miss ไม่ค่อยมีผู้หญิงที่เล่นเก่งๆ แบบ Noriko เลย ครั้นเล่นกับผู้ชายก็ไม่สนุก..มันคนละสไลต์กันหน่ะ เพราะผู้ชายบางคนที่ชอบเล่นเพื่ออยากเอาชนะ ก็แค่ตีลูกหลังคอร์ดประมาณ 4-5 ครั้ง แล้วก็รอตบหน้าคอร์ดได้เลย เพราะร้อยทั้งร้อยผู้หญิงคงหนีไม่พ้นที่จะต้องหยอดหน้าเน็ต สรุปว่า…แค่นี้ผู้หญิงก็จอดแล้วหล่ะ เพราะผู้หญิงที่ไหนจะตีแบบหลังถึงหลังจริงๆ ได้กว่า 4-5 ครั้งบ้าง คงเป็นไปไม่ได้ (อันนี้ไม่นับนักกีฬาระดับมืออาชีพนะ) เพื่อนๆ ก็แนะนำว่าต้องไปเล่นเวท..จะได้สร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรง โถ..ก็อยากเล่นแบบสนุกสนาน โหดหน่อยก็ดี…แต่ไม่อยากกล้ามแขนใหญ่เหมือนคนโด๊ปสเตียรอยด์นะ

เวลาเล่นแบตฯ ส่วนใหญ่จะเลือกเล่นกับคนเก่งหน่อย (น้าน…เล่นไม่เก่งแล้วยังเรื่องมากอีก) แล้วจะขอเค้าเล่นตอนที่เค้าจะวอร์มอัพ คนพวกนี้เค้าก็ดีนะ..บางคนยังมาขอให้เราวอร์มอัพให้เค้าหน่อย เพราะเค้ารู้ว่าเรายังต้องฝึกการเล่นเดี่ยวอีกเยอะ แล้วเวลาเล่นเค้าจะเน้นการเล่นทิศทางเน้นการวางลูกกับทักษะในการประเมินและวัดใจคู่ต่อสู้มากกว่าใช้กำลังกดขี่ข่มเหงแบบตีโหดๆ และไร้น้ำใจแบบผู้ชายบางประเภท…พูดซะหวาดเสียว 555

ที่ไม่ค่อยพูดเรื่องผู้หญิงเพราะว่าไม่มีผู้หญิงที่เล่นเดี่ยวเลย นักกีฬาที่มีอยู่เค้าก็ทักษะดีนะโดยเฉพาะเรื่องการเล่นหน้าเน็ต และส่วนใหญ่เค้าเล่นคู่ผสมหรือหญิงคู่กัน เราซิแย่มากเวลาเล่นคู่ผสมอยู่หน้าเน็ตทีไร ตื่นเต้นทุกที ตีลูกไม่ค่อยถูก บางครั้งแย่งลูกจากคู่พาร์ตเนอร์ตัวเองอีกต่างหาก ไม่ชอบเลย Mixed double เนี้ย เหมือนแค่เป็นตัวประกอบฉากอะไรทำนองนั้น (อยากเป็นนางเอกในเกมหนะ) รอลูกลอยมาหน้าเน็ตแล้วก็หยอดๆ ปาดๆ ตบๆ ไม่ได้ออกแรง หรือไม่ก็ยืน side-by-side เป็นเป้านิ่งให้อีกฝ่ายตบใส่ตอนเป็นฝ่ายรับ อีฉ้าน…เกลียดที่สู้ดดด ((ชอบคิดในใจแบบว่านินทาพาร์ตเนอร์ตัวเองนะ…หนอย….บ้าจริง นายจะตี high clear ทำไมนะ…อยากให้ฉันโดนตบหรือไง ไม่รู้เหรอไม่มีใครเค้าตบใส่นายหรอก ร้อยทั้งร้อยก็ตบมาทางผู้หญิงที่กำลังถอยมาตั้งรับทั้งนั้นแหล่ะ เซ็งงงๆๆๆ))

และแล้วก็เหลือเวลาเล่นกับ Noriko อีกไม่เกิน 5 ครั้งเอง เพราะอีกไม่ถึงเดือน Noriko ก็จะกลับญี่ปุ่นแล้ว…เสียดายจัง

Tags: Badminton